pel

teño un rexistro perecedeiro. fala o ar.

todo o que viva, todo o que morra, permanece de certo na pel. no meu particular museo de mauthaussen.

pan con mar

volvo á constancia porque estou triste e repito.

pan con pan.

querer non é unha obriga.

multitude

Distínguese polo halo que a rodea. Presta atención. É unha pantasma de metal.

borrador universal

de 'sempre' houbo: unha barreira, un balcón de ferro, unha finestra di fronte 

para: non derrubar, non saltar, non axexarme a min mesma.

falaba a sede por min. saía o mar pola túa boca.

PERO nadaches ata esta beira e emerxiches salgado, sabendo a suor, a esta carne de oliva.

quería parapetarme neste punto (.) mirar os barcos, non me bañar.

e como foi? como fixeches subir a marea?

mudar

la lógica no se alquila. 

mira lo que hemos conseguido: un tesoro. 

cajas con miles de palabras. cero spam. 

quizás mañana, en otro hemisferio, 

deshagamos las maletas y pongamos cada cosa en su lugar, 

a cada uno en su sitio.

haremos que las paredes resuenen como un 

((((instrumento de percusión))))

temporal

facía tempo que non me permitía pasar por aquí -alí-. foi coma unha excursión valente, improvisada, ao corazón do parque da cidade de salvador de bahía. foi camiñar escoltada polas farc. foi peor que unha colección de discos, que quitarlle o pó á caixa. foi atoparte paseando polas rúas de barcelona. un vendaval.

pingas

.

.

.

.

.

.

. . .

   .    .   .     .

 .    .    .

      .     .    ..

           .  .

               . .

                    .

pecha o paraugas, bota a andar, (pensa en agosto)