lunes, 24 de octubre de 2005

verán de dous mil ti

Dan as seis da túa mañá cando a palma da man coa que non me abrazas marca as horas no eixo do meu espiñazo. Véñenme á túa cabeza retais sen fiar de todos os tipos de xénero: drama, seda, comedia e flanela. Por riba de cada un dos fíos estiro as sabas de liño.
Pasou o verán. Non dan secado.
(préstamo para ilustrar)