ao axexo

para que a min o osíxeno me pase polo peito preciso pensarte mirándome ao espello, fotografando o baleiro que deixo mentres o can vixía se alguén anda ao axexo dende o ollo da pechadura da porta deste vello armario do faiado. se o animal bota fóra a lingua acaríñalo coa miña man esquerda e coa túa dereita mantés o obxectivo fixo. o teu ollo atravesa o visor.

se me xuras que disparas, reencárnome para que me vexas.