elle

anoitece unha maña de decembro e bota polas contras para acentuar o escuro. é un sábado de inverno dun ano que comeza por dousmil. mergullada no sal e o aceite de oliva virxe oe unha voz que lle berra dende a cociña:

-fágoche de vivir?

cos beizos duros do medo sentencia que lle pasou a fame