jueves, 23 de noviembre de 2006

hab. 111


durmín coa boca aberta. toda a noite. agardando. así sucesivamente a excepción do atrezzo que muda (segundo o silencio). soño con alguén que me mata (noite de reis) e esperto untada dun sangue que non é meu nin teu nin vermello. no canto de facelo na fiestra, petan o vento e a chuvia na porta do cuarto, por onde deixaches de entrar. trisca a madeira -vai vella-, por iso prefires durmir de hotel, de prestado.

deberías saber:
o teu cuarto está no meu peito.

lunes, 20 de noviembre de 2006

aviso a navegantes

non o busques aquí, non o teño escrito