lunes, 11 de mayo de 2009

borrador universal



de 'sempre' houbo: unha barreira, un balcón de ferro, unha finestra di fronte 
para: non derrubar, non saltar, non axexarme a min mesma.
falaba a sede por min. saía o mar pola túa boca.

PERO nadaches ata esta beira e emerxiches salgado, sabendo a suor, a esta carne de oliva.
quería parapetarme neste punto (.) mirar os barcos, non me bañar.

e como foi? como fixeches subir a marea?